Translate

24 กันยายน 2555

ดอยช้าง ด้วยความคิดถึง



"ไปสิ ไป.. จัดโปรแกรมมาได้เลย" เพื่อนสาวตอบตกลงที่จะร่วมเดินทางขึ้นเหนือในหนาวนี้ 
หลังจากวางสายเพื่อน ฉันก็รีบติดต่อทริปเจ้าประจำ เป็นครั้งแรกที่เพื่อนจะร่วมเดินทางไปกับฉัน ถึงแม้ว่าเพื่อนจะมีข้อแม้เล็ก ๆ ว่า "ขอแบบสบาย ๆ หน่อย" แต่นั่นก็ไม่ใช่ปัญหาแต่อย่างใดเลย.... โปรแกรมเที่ยวดอยช้างกับดอยวาวีจึงผุดขึ้นมาในทันใด 
ฉันเลือกพาเพื่อนมาเที่ยวทริปนี้ เพราะน่าจะสบายกว่าทริปอื่น ๆ และยังไม่เป็นที่รู้จักในหมู่นักท่องเที่ยวนัก น่าจะเป็นการพักผ่อนที่สบายใจจริง ๆ ถึงแม้การเดินทางจะไกลไปหน่อยก็ตาม 

สำหรับทริปนี้ ฉันเคยได้มาเที่ยวที่นี่ครั้งหนึ่งเมื่อประมาณ 5 ปีที่แล้ว และถ้ามีโอกาสก็อยากจะกลับไปเที่ยวอีก คงเป็นเพราะภาพของภูเขาที่สอดสลับทับซ้อนลูกแล้วลูกเล่า กับภาพเขื่อนแม่สรวยที่ใสกริ๊บราวกับกระจก แสงแดดสวยทำให้น้ำในเขื่อนวิบวับ เมื่อภาพที่ปรากฎในคราวแรกยังจำอยู่ติดตา แล้วจะไม่ให้ฉันอยากกลับไปใหม่ได้อย่างไรกัน

ทริปนี้ฉันก็ไปกับ TKT เหมือนเดิม.... 5 ปีที่ผ่านมา ที่นี่ ทุกอย่างไม่ต่างไปจากเดิม ความสวยงามของถนน ภูเขา สายน้ำ ยังมีให้ฉันได้ชื่นชม และที่สำคัญ นักท่องเที่ยวไม่มาก ดังนั้นเราจะถ่ายรูปกันได้อย่างสบายใจ และใกล้ธรรมชาติที่สุด

เขื่อนแม่สรวย จ.เชียงราย ที่แรกที่เราผ่าน


ถึงแม้จะสายแล้ว แต่หมอกก็ยังคงลงหนา





จากเขื่อนเก็บน้ำแม่สรวย พวกเราก็เดินทางต่อเพื่อไปพบกับอาเต๋อ เจ้าของรถสองแถวท้องถิ่น ที่บ้านห้วยไคร้ ซึ่งเราจะเปลี่ยนรถขึ้นดอยช้างกันที่นั่น เนื่องจากเส้นทางที่คดเคี้ยวและแคบในบางช่วงบางตอน ทำให้เราเอารถตู้ขึ้นไปไม่ได้ 

อาเต๋อพาพวกเราออกเดินทางด้วยรถสองแถวสีเหลือง ไต่ตามยอดเขา ลัดเลาะจากเขาอีกลูก ไปอีกลูก เหมือนกับเป็นคลื่นภูเขาที่เรากำลังฝ่าไป ระหว่างเส้นทางเราจะเห็นบ้านเรือนของชาวเขาปลูกอาศัยอยู่ตามขอบเขา สลับกับไร่กาแฟที่ปลูกตลอดสองข้างทาง (อาชีพคนบนดอยช้างส่วนใหญ่คือปลูกไร่กาแฟ) เกือบชั่วโมงที่เราใช้เวลาในการเดินทาง และแล้วเราก็มาถึงจุดหมายจุดแรก "ศูนย์วิจัยและพัฒนาเกษตรที่สูงจ.เชียงราย" เขตที่ 1 ซึ่งตั้งอยู่บนดอยช้างแห่งนี้ พื้นที่ถูกจัดสรรเป็นเรือนรับรอง และผืนที่แปลงเพาะปลูกพันธ์ไม้ มีพื้นที่สำหรับให้นักท่องเที่ยวได้กางเต้นท์ในช่วงเทศกาลด้วย
ในวันที่เราไปถึง มีนักท่องเที่ยวบางตา เพราะไม่ใช่ช่วงเทศกาล และอาจเป็นเพราะยังไม่เป็นที่รู้จักในวงกว้างเหมือนอย่างดอยอ่างขาง ทำให้ฉันรู้สึกได้มาพัก และผ่อนคลายได้อย่างเต็มที่ 







ดอกไม้บนดอยนี้ก็มีให้เห็นไม่แพ้ที่อื่น ทั้งดอกท้อ ดอกบ๊วย นางพญาเสือโคร่ง ที่ต่างผลัดใบ รอเวลาผลิดอก รวมถึงบางต้นที่ทยอยออกดอกให้เห็นแล้ว รวมถึงกุหลาบพันปี ที่มีทั้งสีขาวและสีชมพู กำลังออกดอกบานสะพรั่ง และที่นี่ก็มีต้นไม้ที่ใบกำลังเปลี่ยนสีอีกด้วย (สต๊าฟบอกเราว่า ไม่ต้องไปดูไกลถึงเมืองจีน มาที่นี่ก็มีให้ดูอ่ะ)
















บนดอยช้างยังมีวิวสวย ๆ ที่เก็บเอามาฝากอีกเล็กน้อย ขอยกไว้ตอนต่อไปแล้วจะนำมาให้ดูอีกครั้งค่ะ

ไม่มีความคิดเห็น:

Your are in my mind

Your Welcome
Powered By Blogger