My Way ตามเส้นทางของฉัน

ฉันเขียนถ้อยคำนี้ไว้ อันเนื่องจากกระทู้ TWS ใน Trekking Thai แต่ฉันไม่ได้เอาไปลง เนื่องจากเนื้อหาดูเศร้า ฉันเลยเก็บไว้อ่านเองดีกว่า :)

แต่ฉันเองก็ส่งให้พี่คนหนึ่งที่รู้จักกันได้อ่านแล้ว แค่คนเดียวเท่านั้นเอง

ถึงเพื่อนของฉัน...เวลาของฉันคงใกล้หมดลงทุกทีแล้ว
ฉันกำลังเผชิญหน้ากับฉากสุดท้ายของชีวิต

ฉันกำลังจะบอกให้เธอได้รับรู้ถึงเรื่องราว ที่ซึ่งฉันก้าวย่างผ่านพ้นมา
ฉันมีชีวิตที่เต็มเปี่ยมด้วยพลัง ผ่านการเดินทางก้าวแล้วก้าวเล่าตามแต่หนทาง

ฉันทำในสิ่งที่ฉันควรทำ แม้มันอาจดูว่าไม่มีค่ายิ่งใหญ่เพียงใดเลย

เมื่อฉันย้อนกลับไปมอง... ฉันยังจำได้ในทุกรายละเอียด ทุก ๆ ความทรงจำที่ผ่านมา

แต่น่าเสียดายที่เวลาของฉันมีเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่จะอิ่มเอมไปกับมัน
ถึงแม้ว่าตลอดเส้นทางของฉัน ฉันจะเคยวาดหวัง และใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังก็ตามที

แต่ฉันก็เคยล้มและเจ็บ แต่เธอรู้มั้ย มันยังมีอะไรที่มากกว่านั้น นั่นคือ

"ฉันได้เลือกที่จะดำเนินตามทางของฉันเอง"
บางทีฉันพบว่า ฉันพอใจที่จะลงมือทำ มากกว่าการมานั่งคิดไตร่ตรองว่า

ผลประโยชน์ที่ฉันจะได้นั้น มันคุ้มค่ากับความทุ่มเทของฉันหรือไม่

ฉันพร้อมจะยอมรับหากทางที่ฉันเดินผิดพลาดขึ้นมา

ฉันพร้อมที่จะยืนขึ้นและท้าทายความผิดพลาดของฉันโดยไม่อาย

ไม่หลบหนีไปไหน เพระมันคือทางที่ฉันเลือก เลือกที่จะทำแล้ว
ในยามที่ฉันมีความรัก ฉันก็เลือกในแบบทางของฉัน

ฉันพร้อมที่จะรักและร้องไห้ ความรักคือส่วนเติมเต็มที่ฉันขาดหาย

แม้ว่าความรักจะมาพร้อมกับความเจ็บปวด

แต่หากแม้เวลาล่วงไป น้ำตาแห่งความเสียใจก็ดูจะแห้งเหือดไปแล้วเช่นกัน
เพื่อนของฉัน... ฉันอยากบอกเธอว่า สำหรับคน ๆ นึงแล้ว

อะไรที่เขาได้รับ ถึงแม้จะมีค่ายิ่งใหญ่เพียงใด

หากมันไม่ได้เป็นตัวตนจิตวิญญาณของเขาแล้ว

เขาก็จะเห็นว่ามันเป็นแค่เศษเสี้ยวแห่งผงธุลี

อย่าแม้แต่จะอ้อนวอนขอให้รับไว้

นั่นแหละคือความรู้สึกอย่างแท้จริงที่ฉันอยากบอกเธอ

ฉันไม่อาจละทิ้งทางของฉันไปได้
ทุก ๆ สิ่งที่ฉันเขียนไว้นี้

ฉันได้ถ่ายทอดออกจากใจของฉันให้เธอรับรู้

จงรู้ไว้ว่า ทุก ๆ สิ่งที่ฉันทำ ฉันได้เลือกแล้ว

เลือกที่จะดำเนินตามทางของฉันเอง...

เพลงช่วงที่ดีที่สุด ...กับช่วงเวลาที่ดีที่สุดของฉัน

เพลง ช่วงที่ดีที่สุด Boyd & Pod
เดินจับมือกัน ทุกขฺ์สุขด้วยกัน หัวเราะร้องไห้ด้วยกันมานานเท่าไหร่
ชั้นไม่เคยลืมจากใจ
วันที่เราดี วันที่ทะเลาะ ภาพวันและคืนเหล่านั้นจะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป
ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ แต่ต่างกันแค่เพียง ในตอนนี้.....
** ฉันนั้นไม่ได้มีเธออยู่ข้างๆ เหมือนวันที่เราเคยเดินข้ามผ่าน
ทุกๆสิ่ง ทุกๆอย่างมาด้วยกัน นับเป็นช่วงชีวิตที่ดีที่สุด
แม้เป็นแค่เพียงเวลาสั้นๆ ที่เคยเกิดขึ้นกับชั้น เพราะเธอ..
เพลงแหละของขวัญ ตั๋วจากโรงหนัง จดหมายก็ส่งให้กัน ในวันที่ห่าง
ชั้นนั้นยังคงเก็บไว้
วันที่เหนื่อยล้า ถ้อยคำที่ปลอบใจ ภาพวันและคืนเหล่านั้น
ที่จะยังงดงามไม่เคยเปลี่ยนไป
ยังคงเป็นดั่งเหมือนกับเมื่อวาน อยู่ในส่วนลึกความทรงจำ
แต่ต่างกันแค่เพียง ในตอนนี้..... ซ้ำ ( ** )
ไม่รู้ว่าเธอ ไม่รู้ว่าเธอจะได้ยินเพลงนี้รึยัง
อยากจะให้เธอ ช่วยมารับฟัง ว่าชั้นนั้นคิดถึง ( ** )

http://www.ijigg.com/songs/V2CADFA4PB0

เป็นอีกเพลงนึงที่ชอบ เวลาฟัง แล้วจะนึกถึงเรื่องราวดี ๆ กับใครซักคน ที่ผ่านมา และผ่านไปแล้ว
บางครั้งฉันไม่สามารถจะเอาเขากลับมาเหมือนวันวานได้ ถึงแม้เขาจะกลับมา แต่ทุกอย่างก็ไม่สามารถกลับไปเหมือนเดิมได้แล้ว
ฉันอยากบอกเค้าว่า อย่างน้อยที่สุด เค้าก็ทำให้เวลาในช่วงหนึ่งของฉันมีความสุข และฉันไม่เคยโกรธเค้าเลยกับทุก ๆ สิ่งที่เค้าทำ

วัดเขาตะกร้าทอง

วัดเขาตะกร้าทอง หรือ วัดสุวรรณคีรีปิฎก เป็นวัดที่สร้างอยู่บนภูเขาใกล้กับบริเวณอ่างซับเหล็ก จังหวัดลพบุรีโดยพระสุปฏิปัณโณผู้ก่อสร้างวัดนี้ขึ้นมาคือ หลวงปู่บุญเหลือ และหลวงปู่ขาว ซึ่งในขณะนั้นได้เดินธุดงค์ผ่านมายังสถานที่แห่งนี้กล่าวกันว่า บริเวณยอดเขาซึ่งเป็นที่ตั้งของวัดนี้มีลักษณะเป็นแอ่งคล้ายกับตะกร้าเมื่อยามต้องแสงแดดนั้นบริเวณแอ่งนี้จะมีแสงระยิบระยับคล้ายกับทองจึงเป็นที่มาของชื่อวัดเขาตะกร้าทองดังกล่าวหลวงปู่บุญเหลือท่านได้มรณภาพไปตั้งแต่ปี 2516 ยังเหลืออยู่แต่หลวงปู่ขาวซึ่งตอนนี้ได้ไปสร้างวัดอยู่ที่จังหวัดศรีสะเกษ พวกเราเลยไม่มีโอกาสได้กราบนมัสการท่านภายในวัดจะมีถ้ำผู้ก่อกำเนิด ประดิษฐานพระพุทธรูปและรูปปั้นหลวงปู่บุญเหลือ และปู่ฤาษี ห้องถัดมา คือถ้ำมหาโชคซึ่งอยู่ในถ้ำ มีค้างคาวน้อยใหญ่อาศัยอยู่ข้างในเป็นห้องโถงประดิษฐานพระพุทธรูปองค์ใหญ่

สิ่งมหัศจรรย์ที่เราได้พบคือห้องโถงประดิษฐานพระพุทธรูป กับจุดที่ค้างคาวอาศัยนั้นห่างกันไม่เกินสิบก้าว แต่บริเวณที่ประดิษฐานพระพุทธรูป จะไม่มีค้างคาวมาเกาะด้านบนและไม่มีมูลค้างคาวให้เห็นเลยแม้แต่น้อย ... หลวงพี่เล่าว่าพอตกเย็นบรรดาค้างคาวน้อยใหญ่ก็จะบินออกจากถ้ำไปหากิน เห็นเป็นขบวน สวยงามมากบริเวณชั้นบนสุดจะเป็นที่ประดิษฐานของหลวงพ่อใหญ่และเจ้าแม่กวนอิมหลวงพี่บอกว่า ไม่ค่อยมีใครรู้จักวัดนี้มากนัก เนื่องจากเป็นวัดที่เน้นสายกรรมฐาน จึงมิได้ทำการประกาศออกไปแต่ถ้าหากญาติโยมสนใจอยากที่จะมาปฏิบัติธรรม ทางวัดก็ยินดีต้อนรับแม้ว่าอาจจะไม่ได้รับความสะดวกสบายมากนัก เนื่องทางวัดมีพระอยู่น้อยโดยขณะนี้มีพระจำวัดเหลืออยู่เพียง 4 รูปเท่านั้น แต่สิ่งที่ได้มาก็คือความสงบทั้งทางกายและทางใจเมื่อได้มาสัมผัสจึงคิดว่าหากมีโอกาสก็อยากให้พวกเราที่สนใจช่วยเผยแพร่วัดให้เป็นที่รู้จักกันแพร่หลายต่อไป

ผู้เขียน กองฟอน ผู้เรียบเรียง Nano