Translate

18 กรกฎาคม 2551

My Way ตามเส้นทางของฉัน

ฉันเขียนถ้อยคำนี้ไว้ อันเนื่องจากกระทู้ TWS ใน Trekking Thai แต่ฉันไม่ได้เอาไปลง เนื่องจากเนื้อหาดูเศร้า ฉันเลยเก็บไว้อ่านเองดีกว่า :)

แต่ฉันเองก็ส่งให้พี่คนหนึ่งที่รู้จักกันได้อ่านแล้ว แค่คนเดียวเท่านั้นเอง

ถึงเพื่อนของฉัน...เวลาของฉันคงใกล้หมดลงทุกทีแล้ว
ฉันกำลังเผชิญหน้ากับฉากสุดท้ายของชีวิต


ฉันกำลังจะบอกให้เธอได้รับรู้ถึงเรื่องราว ที่ซึ่งฉันก้าวย่างผ่านพ้นมา
ฉันมีชีวิตที่เต็มเปี่ยมด้วยพลัง ผ่านการเดินทางก้าวแล้วก้าวเล่าตามแต่หนทาง


ฉันทำในสิ่งที่ฉันควรทำ แม้มันอาจดูว่าไม่มีค่ายิ่งใหญ่เพียงใดเลย

เมื่อฉันย้อนกลับไปมอง... ฉันยังจำได้ในทุกรายละเอียด ทุก ๆ ความทรงจำที่ผ่านมา

แต่น่าเสียดายที่เวลาของฉันมีเพียงเล็กน้อยเท่านั้นที่จะอิ่มเอมไปกับมัน
ถึงแม้ว่าตลอดเส้นทางของฉัน ฉันจะเคยวาดหวัง และใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังก็ตามที


แต่ฉันก็เคยล้มและเจ็บ แต่เธอรู้มั้ย มันยังมีอะไรที่มากกว่านั้น นั่นคือ

"ฉันได้เลือกที่จะดำเนินตามทางของฉันเอง"
บางทีฉันพบว่า ฉันพอใจที่จะลงมือทำ มากกว่าการมานั่งคิดไตร่ตรองว่า


ผลประโยชน์ที่ฉันจะได้นั้น มันคุ้มค่ากับความทุ่มเทของฉันหรือไม่

ฉันพร้อมจะยอมรับหากทางที่ฉันเดินผิดพลาดขึ้นมา

ฉันพร้อมที่จะยืนขึ้นและท้าทายความผิดพลาดของฉันโดยไม่อาย

ไม่หลบหนีไปไหน เพระมันคือทางที่ฉันเลือก เลือกที่จะทำแล้ว
ในยามที่ฉันมีความรัก ฉันก็เลือกในแบบทางของฉัน


ฉันพร้อมที่จะรักและร้องไห้ ความรักคือส่วนเติมเต็มที่ฉันขาดหาย

แม้ว่าความรักจะมาพร้อมกับความเจ็บปวด

แต่หากแม้เวลาล่วงไป น้ำตาแห่งความเสียใจก็ดูจะแห้งเหือดไปแล้วเช่นกัน
เพื่อนของฉัน... ฉันอยากบอกเธอว่า สำหรับคน ๆ นึงแล้ว


อะไรที่เขาได้รับ ถึงแม้จะมีค่ายิ่งใหญ่เพียงใด

หากมันไม่ได้เป็นตัวตนจิตวิญญาณของเขาแล้ว

เขาก็จะเห็นว่ามันเป็นแค่เศษเสี้ยวแห่งผงธุลี

อย่าแม้แต่จะอ้อนวอนขอให้รับไว้

นั่นแหละคือความรู้สึกอย่างแท้จริงที่ฉันอยากบอกเธอ

ฉันไม่อาจละทิ้งทางของฉันไปได้
ทุก ๆ สิ่งที่ฉันเขียนไว้นี้


ฉันได้ถ่ายทอดออกจากใจของฉันให้เธอรับรู้

จงรู้ไว้ว่า ทุก ๆ สิ่งที่ฉันทำ ฉันได้เลือกแล้ว

เลือกที่จะดำเนินตามทางของฉันเอง...

ไม่มีความคิดเห็น:

Your are in my mind

Your Welcome
Powered By Blogger